Twee Duitse plaatsen werden in 1949 als gevolg van grenscorrecties bij Nederland gevoegd:
Elten: Dit kleine stadje aan de Rijn, tegenwoordig behorend tot de gemeente Emmerich am Rhein, werd al in de middeleeuwen door Nederlanders belegerd en ingenomen. Na de Tweede Wereldoorlog werd Elten opnieuw bij Nederland gevoegd, maar in 1963 werd het na een referendum weer teruggegeven aan Duitsland.
Selfkant: Deze gemeente, met Tüddern als hoofdplaats, lag net ten oosten van Sittard. De annexatie van Selfkant was een compensatie voor de oorlogsschade die Nederland had geleden. Net als Elten keerde Selfkant in 1963 terug naar Duitsland, met uitzondering van de Duivelsberg, een natuurreservaat bij Nijmegen.
Naast Elten en Selfkant vonden er in 1949 ook tal van andere kleine grenswijzigingen plaats, met name in de buurt van Nijmegen en Dinxperlo.
De annexatie van Duits grondgebied door Nederland was een controversieel onderwerp. Veel Nederlanders zagen het als een manier om recht te zetten wat ze zagen als onrechtvaardigheden uit het verleden, terwijl anderen het beschouwden als een illegale bezetting. De annexatie had ook een grote impact op de bewoners van de betrokken gebieden, die moesten wennen aan een nieuw land, een nieuwe taal en een nieuwe cultuur.
De teruggave van de gebieden in 1963 was deels het gevolg van de veranderde politieke situatie in Europa na de Tweede Wereldoorlog. De Koude Oorlog maakte het belangrijk om een goede relatie te hebben met West-Duitsland, en de annexatie van Duits grondgebied werd gezien als een belemmering voor die relatie.
De grens tussen Nederland en Duitsland is sinds 1963 grotendeels ongewijzigd gebleven.
