In het Oude Egypte werd de koning aangeduid met verschillende titels. De meest bekende is farao, wat "Groot Huis" betekent. Deze titel verwees oorspronkelijk naar het koninklijk paleis, dat veel groter was dan alle andere woningen in Egypte. Later werd het gebruikt als aanduiding voor de koning zelf.
Vanaf de 18e dynastie (ca. 1479 - 1425 v. Chr.) werd de titel farao voorbehouden aan mannelijke heersers. Vrouwelijke koningen werden aangeduid met andere titels, zoals koningin, grote koninklijke gemalin of moeder van de koning.
Naast farao waren er nog verschillende andere titels die werden gebruikt om de koning te beschrijven. Enkele van de meest gebruikte titels waren:
- Nesut-bity ("Heerser van de Twee Landen"): Dit verwees naar de heerschappij van de farao over Opper- en Neder-Egypte.
- Nebty ("Heer van de Twee Vrouwelijke Godinnen"): Dit verwees naar de beschermgodinnen van Opper- en Neder-Egypte.
- Horus ("De Levende Horus"): Dit verwees naar de identificatie van de farao met de god Horus, die de beschermer van de koningen was.
- Sa-Ra ("Zoon van Ra"): Dit verwees naar de goddelijke afkomst van de farao, die werd gezien als de zoon van de zonnegod Ra.
De titels van de farao werden vaak gebruikt in officiële documenten en koninklijke decreten. Ze werden ook gebruikt in religieuze teksten en afbeeldingen, die de goddelijke macht en autoriteit van de farao benadrukten.
Het is belangrijk om te onthouden dat de titel farao pas in de Koptische periode (vanaf de vierde eeuw n. Chr.) werd gebruikt. Egyptologen spreken daarom liever van koning dan van farao wanneer ze over de heersers van het Oude Egypte spreken.
