hoe dik moet ijs zijn om op te schaatsen
Iemand die in z’n eentje schaatst heeft genoeg aan 4 centimeter. Maar ja, zodra de eerste schaatser zich op het ijs waagt volgen er doorgaans meer. Voor enkele schaatsers moet de ijsvloer 4 tot 8 centimeter dik zijn, voor grotere groepen hebben we 8 tot 12 centimeter nodig.
Voor toertochten van de KNSB geldt een minimum ijsdikte van 12 centimeter en voor de Elfstedentocht is zelfs een ijsdikte vereist van 16 centimeter over het hele parcours.
Hoe snel wordt het ijs dikker?
De vorming van natuurijs is een ingewikkeld proces. Allerlei factoren zijn van invloed, maar er bestaat wel een globale vuistregel: tijdens een nacht waarin het 5 graden vriest wordt de ijsvloer ongeveer 1 centimeter dikker.
Het KNMI voorspelt ijsdiktes met behulp van een ijsgroeimodel dat behoorlijk betrouwbaar is. Ga naar de website van het KNMI om de ijsdikteverwachting te bekijken.
Wat zijn de beste omstandigheden om snel een mooie ijsvloer te krijgen?
Stilstaand water bevriest sneller dan stromend water en een ondiepe waterplas bevriest sneller dan een diep meer. Een klein beetje wind helpt bij de afkoeling. Een lage luchtvochtigheid zorgt voor verdamping en daarmee ook voor extra afkoeling.
Heldere nachten helpen ook: ze maken dat de warmte weg kan. Een wolkendek overdag voorkomt dat de zon het ijs aantast.
En wat zijn de grootste risico’s voor de natuurijsliefhebber?
Harde wind creëert windwakken die levensgevaarlijk zijn, zeker als ze bedekt raken met een dun laagje ijs. Stroming (vaak veroorzaakt door bemaling), tast de ijsvloer van onderen aan. Sneeuw op het ijs vertraagt de ijsgroei en maakt schaatsen zeer riskant omdat je niet meer kunt zien hoe het ijs er bij ligt.
Bruggen houden warmte vast zodat het ijs hier vaak onbetrouwbaar is. Waterplanten, rietkragen en groepen watervogels zijn allemaal factoren die de ijsvorming vertragen of belemmeren.
Hoe gevaarlijk is schaatsen op natuurijs eigenlijk?
Nou, het kan behoorlijk riskant zijn en dat ligt niet per se aan de conditie van het ijs. De onhandigheid van de gemiddelde schaatsenrijder speelt minstens zo’n grote rol.
Tijdens de vorstperiode in februari 2012 belandden meer dan 30.000 schaatsers op de spoedeisende eerste hulp, voornamelijk met botbreuken en hoofdwonden.
