De Waldorf Salade is in 1893 gecreëerd, blijkbaar niet door de kok van het Waldorf Hotel, maar door de maître d’ Oscar Tschirky. Onder zijn naam verscheen in 1896 een kookboek, getiteld The Cook Book by “Oscar” of the Waldorf, dat online te raadplegen is. Het boek besteed aandacht aan de organisatie van de keuken, en seizoenen van vis, gevogelte, vlees, groenten en fruit. Ook menuleer komt aan bod, met name van het dinner, want dat “is of the greatest importance”. Volgens deze menuleer zou Waldorfsalade geserveerd worden als voorlaatste gang samen met koude schotels, na geroosterd wild of gevogelte. Worden er geen andere koude schotels geserveerd, dan staat de salade samen met het geroosterde wild of gevogelte op tafel. Dan is er al veel weggegeten: oesters vooraf, als de R in de maand zit, dan soep, gevolgd door hors d’oeuvres (canapés, mousselines, olijven, radijsjes), een visgang met aardappelen of komkommersalade, één of twee entrees (schildpad, oesters (alweer!), krab, kreeft, garnaal), dan gebraad (kalf, lam, rund, antilope) met groenten, een tussendoortje (sorbetijs of punch), en dan dus eindelijk het wild, gevolgd door nog wat koude hartige schotels (inclusief salades), koude en warme zoete gerechten (pudding, bavarois, soufflé, pannekoek) en tot slot het dessert (kaas, vers fruit, ijs). Koffie besluit de maaltijd. Tschirky merkt overigens wel op dat als er dames bij het diner aanwezig zijn, het menu lichtere gerechten moet bevatten, maar langduriger moet zijn dan wanneer het gezelschap uit louter heren bestaat.
