italiaanse architect die het groninger museum heeft ontworpen Het is gemakkelijk om erover te schrijven, maar het is moeilijk om de informatie erin op een eenvoudige manier op te sommen vanwege de moeilijkheidsgraad van de puzzels. Maar ik zal proberen alle belangrijke aspecten en aspecten in detail te presenteren om deze vragen op te lossen. Ik zal mijn gedachten in gouden woorden presenteren, hier is nu het antwoord:
in een verbreding van het Verbindingskanaal. Het bestaat uit drie bouwvolumes die met elkaar zijn verbonden door ovale piazza’s en door middel van een fiets- en wandelweg met ophaalbrug. In vorm- en kleurgebruik wijkt het sterk af van de stedelijke omgeving. Met de goudkleurige toren - oorspronkelijk bedoeld als depot en daardoor ook wel schatkamer genoemd - als blikvanger in het midden, wordt de suggestie gewekt van zowel een postmoderne kathedraal als een kunstzinnig schip dat in de stad ligt aangemeerd.
Het centrale deel, met een ingangspartij, transportruimte en café-restaurant, heeft de kleuren zachtroze en groen en is van
de hand van Mendini zelf. Het trapeziumvormig bakstenen paviljoen is ontworpen door gastarchitect Michele de Lucchi en verwijst naar de zeventiende-eeuwse fortificaties van de stad, compleet met openingen die schietgaten suggereren. Dit paviljoen was oorspronkelijk bestemd om de archeologie en geschiedenis van Groningen te tonen. Twee leeuwen afkomstig uit de omgeving verwijzen hier nog steeds naar. Op het fort staat een cirkelvormig paviljoen, bekleed met aluminium en met een ster op het dak, die alleen vanuit de lucht te zien is. Dit gedeelte is een ontwerp van gastarchitect Philippe Starck en bestemd voor kunstnijverheid, met name de grote collectie Aziatisch porselein.
Aan de andere zijde van het centrale gedeelte bevinden zich drie verdiepingen, waarvan de onderste twee samen het Mendini-paviljoen vormen. Aan de buitenkant verwijzen platen met het Proustmotief naar hun functie: presenteren van oude en moderne beeldende kunst. Het bovenste gedeelte wijkt sterk af met grillige vormen, metaal en veel glas. Dit deconstructivistische paviljoen is ontworpen door het bureau Coop Himmelb(l)au, onder leiding van de Oostenrijker Wolf Prix, waarin de heldere regels van het constructivisme vervangen zijn door associaties en expressieve emoties.
Ik hoop dat je dit nuttig voor je vindt en dat je het juiste antwoord hebt gevonden op wat je zoekt in de zoekmachines en op onze website
