wie is de vader van telemachus Ik ben erg blij om weer terug te keren, in de reeks van het beantwoorden van vragen en vragen met betrekking tot puzzels en algemene vragen, hier vindt u het antwoord dat u zoekt, en u vindt er geen antwoord op, om de vraag nu te beantwoorden:
Telemachus is de zoon van Odysseus en Penelope en woont op het Griekse eiland Ithaka. Als hij jong is, vertrekt zijn vader om tegen Troje (in het huidige Turkije) te strijden. Odysseus vertrouwt de opvoeding van zijn zoon, zijn huis en het hof toe aan Mentor. Mentor wordt de beste vriend van Telemachus en samen beschermen ze de moeder van Telemachus, Penelope, tegen alle mannen die haar als vrouw willen. Wanneer Odysseus jaren achtereen wegblijft, gaat Telemachus, op advies van de godin Athena, met Mentor op reis om uit te zoeken wat er met zijn vader gebeurd kan zijn. Als Telemachus terugkeert naar Ithaka proberen de mannen die met zijn moeder willen trouwen hem te doden. Wanneer ten slotte zijn vader thuiskomt, vermomd als bedelaar, helpt Telemachus hem om wraak te nemen.
In het volgende fragment verlaten Telemachus en Mentor Kreta om terug te zeilen naar Ithaka. Venus, die zich wil wreken, zorgt er door Neptunus op te hitsen voor dat ze schipbreuk lijden.
Een ogenblik daarna hoort ieder, van angst bezweken,
Het kraken van de kiel als deze op de klippen splijt.
Het water bruist erin: zij zinkt: het naar gekrijt
Van onze roeiers klinkt erbarmelijk in onze oren.
Ik vlieg Mentor om de hals, laat hem deze woorden horen:
Zie hier de dood: we moeten die moedig ondergaan.
De goden hebben ons zo lang niet bijgestaan,
Dan om ons in dit uur te doen het leven derven.
Ach Mentor! Laat ons dan bereid zijn om te sterven:
Het is mij een troost met u te sterven in de dood:
Men kan het leven hier niet redden uit de nood.
Nee (sprak mijn boezemvriend): nee, de ware moed in lijden,
Is steeds bereid om door alles heen te strijden.
Laten wij ons zomaar troosten door de dood? Geenszins:
Men moet die onbevreesd ook weerstaan, mijn prins,
[daarop weten de twee mannen zich in veiligheid te brengen op de mast van het schip en zo drijven ze op zee]
Mijn boezemvriend zat, ondanks al het zeegeweld,
Zo moedig, zo gerust als op dit bloemrijk veld.
Geloof je (vroeg hij mij) dat onze beide levens
Aan de wind en de zee zijn ten prooi gegeven?
Geloof je dat zij je, mijn waarde voedsterzoon,
Hier kunnen doen vergaan, in weerwil van de goden?
Nee, zij beslissen over het lot van elk geschapen wezen:
Men heeft daarom het godendom, en niet de zee te vrezen.
Als je een andere vraag of algemene vraag hebt, voeg deze dan toe
