welk gebied in nederland had de speciale aandacht van prins hendrik vanwege de wildstand
Welkom op de Q&A-website. Vandaag bieden we je een oplossing voor een nieuwe puzzel met ons, en hier is de oplossing exclusief op onze prachtige website die gespecialiseerd is in het oplossen en beantwoorden van moeilijke spellen.
Nadat het laatste wild zwijn in Nederland in 1826 het leven had gelaten door menselijk ingrijpen, heeft Prins Hendrik ze in 1907 weer ingevoerd in de Kroondomeinen. Het voorkomen van wilde zwijnen is nu officieel gelegitimeerd in drie leefgebieden: Veluwe, Meinweg en Meerlebroek. Daarbuiten geldt het nulstandbeleid. Daar worden wilde zwijnen niet getolereerd en is het de bedoeling dat de populatie wordt teruggedrongen. Provincies verlenen ontheffingen en faunabeheereenheden (FBE) hebben met wildbeheereenheden (WBE), terreinbeheerders en landbouw afspraken gemaakt over hun inzet. Dat nulstandbeleid wordt verschillend beleefd. Voor de een betekent het dat een voorkomend wild zwijn moet worden afgeschoten en voor de ander dat dit mag als daar aanleiding toe is. In de praktijk verspreiden de wilde zwijnen zich buiten de leefgebieden en is het niet eenvoudig om een populatie wilde zwijnen daar weg te krijgen. De huidige landbouw biedt een goed voedselaanbod (m.n. maïs is populair), de dieren leren snel en zijn jagers te slim af. Bovendien neemt het aantal wilde zwijnen in de ons omringende landen toe en ook zij trekken de (Nederlandse) grens over. Al tijdens het wilde zwijnen symposium in 2006 dat het Faunafonds organiseerde kwam het probleem van de verspreidende zwijnen aan de orde (Faunafonds, 2007), maar sindsdien is die verspreiding alleen maar toegenomen. Het nulstandbeleid is blijkbaar weerbarstig. Wilde zwijnen migreren uit aangrenzende gebieden uit Duitsland en België en ook zijn er voorvallen bekend dat wilde zwijnen illegaal zijn uitgezet (Jansman et al., 2013). Daardoor zijn er voor zover bekend in Limburg, Noord-Brabant, Gelderland (omgeving Groesbeek), Utrecht, Overijssel en Drenthe lokale populaties ontstaan (zie ook Kansenkaart en verspreiding wilde zwijnen van Zoogdiervereniging, ARK en Alterra, 2010, naar aanleiding van Jaar van het wild zwijn en symposium). Het wilde zwijnen vraagstuk heeft een aantal dimensies. Vanuit de natuurbescherming is de aanwezigheid van wilde zwijnen, in beperkte mate, wenselijk. Zij voegen dynamiek toe aan natuurgebieden, kunnen bosverjonging stimuleren en vergroten de aantrekkelijkheid van deze gebieden voor recreanten. Wilde zwijnen veroorzaken een toenemende schade aan de landbouw. Was in 2007 de schade minder dan €50.000, de laatste jaren is de schade opgelopen tot tussen de €150.000 en €200.000 (Jaarverslag Faunafonds 2013). Een risico is het overbrengen van ziekten naar de varkenshouderij. Dit kan vanuit een reservoir bij de wilde zwijnen, maar ook kunnen wilde zwijnen als vector optreden om ziekten tussen bedrijven te verspreiden. Indien het bestrijdingsplichtige dierziekten betreft, kan de schade voor de hele varkenssector aanzienlijk zijn, zeker in gebieden met een hoge dichtheid aan gehouden varkens.
