In de middeleeuwen had een ridder verschillende soorten hulpjes, elk met hun eigen benaming:
PAGE
1. Schildknaap: De schildknaap was een jonge edelman in opleiding tot ridder. Hij was verantwoordelijk voor de wapens en uitrusting van de ridder, hielp hem bij het aankleden en hield zijn paard vast tijdens gevechten. De schildknaap leerde ook vechten en paardrijden, en hoopte op een dag zelf tot ridder geslagen te worden.
2. Knaap: Knapen waren jongens van lagere adel of boerenstand die in dienst waren van een ridder. Ze voerden allerlei handmatige taken uit, zoals het schoonmaken van de wapens en uitrusting, het verzorgen van de paarden, en het helpen in de keuken. Knapen kregen ook training in vechten en paardrijden, en konden in de toekomst mogelijk opklimmen tot schildknaap.
3. Wapenknecht: Wapenknechten waren professionele soldaten die in dienst waren van een ridder of edelman. Ze vochten te voet of te paard en waren gespecialiseerd in het gebruik van verschillende wapens. Wapenknechten waren doorgaans ervaren vechters en vormden de kern van de ridderlijke legers.
4. Hofnar: De hofnar was een professionele grappenmaker die de ridder en zijn gasten vermaakte. Hij vertelde verhalen, zong liedjes en deed acrobatische stunts. Hofnarren waren vaak intelligent en gevat, en genoten een zekere mate van vrijheid om de ridder te bekritiseren.
Naast deze vaste hulpjes had een ridder ook nog andere mensen in dienst, zoals koks, stalknechten, en huishoudsters. De taken en verantwoordelijkheden van deze mensen varieerden, maar ze droegen allemaal bij aan het welzijn van de ridder en zijn huishouden.
De benaming van de hulpjes van de ridder kon variëren depending van de regio, periode en sociale status. De termen "schildknaap" en "knaap" werden het meest gebruikt, maar ook " оруженосец" and "hofnar" waren gangbaar.
