In 1929 won de Nederlandse wetenschapper Christiaan Eijkman de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor zijn onderzoek naar vitamine B1, ook bekend als thiamine. Eijkman ontdekte dat thiamine een essentiële voedingsstof was die nodig was voor een gezonde stofwisseling en dat een tekort aan thiamine leidde tot de ziekte beriberi.
Dankzij zijn werk werd begrepen hoe vitamines werken en hoe ze kunnen helpen om verschillende gezondheidsproblemen te voorkomen en te behandelen. Eijkman's ontdekking was van groot belang voor de ontwikkeling van de moderne voedingsleer en heeft bijgedragen aan de bewustwording van de noodzaak van een gezonde en evenwichtige voeding.
